Volgens de gemeente is het meeste vrachtverkeer op de Tongerseweg bestemmingsverkeer. Maar is dat wel zo?
Bij de discussies over het vrachtverkeer op de Tongerseweg duikt iedere keer die bewering weer op: “het is vooral bestemmingsverkeer”. Maar is dat echt zo? Wij zochten het uit, en begonnen gewoon bij het begin. Bij de definitie van “bestemmingsverkeer” in de wet.
Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 (RVV 1990). Hoofdstuk I, begripsbepalingen, artikel 1:
“bestemmingsverkeer: bestuurders wier reisdoel één of meer bepaalde percelen betreft die zijn gelegen aan of in de directe nabijheid van een weg met een door verkeerstekens aangegeven geslotenverklaring voor bepaalde categorieën bestuurders en die slechts via deze weg zijn te bereiken alsmede bestuurders van lijnbussen”
Daar valt geen speld tussen te krijgen. Volgens de wet zijn alleen vrachtwagens die komen afleveren bij bedrijven langs de Tongerseweg en directe omgeving bestemmingsverkeer.
Nou willen we niet flauw doen, misschien moeten ze een eindje verderop in Maastricht zijn om hun lading af te leveren, en is de Tongerseweg echt de meest logische route. Kan best. Toch? Hmmm. Denk even mee, waar hebben we het dan over? Welke meest logische route, van waar naar waar? Van een leverancier in België naar een winkel of bedrijf in Maastricht? Hoeveel Maastrichtse supermarkten, winkels en horecabedrijven worden er eigenlijk bevoorraad vanuit België? Niet veel hè? Neem nou die autotrailers. Als alle auto’s die hier op transport langskomen ook echt in Maastricht werden verkocht, dan reden alle Maastrichtenaren in een splinternieuwe auto. En omgekeerd, wagens van autobandenfabrieken zien we nou nóóit op de Tongerseweg, terwijl er toch heel wat bandenbedrijven zijn! Nee hoor, Maastricht wordt gewoon bevoorraad vanuit Nederland. Niks bestemmingsverkeer vanuit België.
Kom op, gemeente, geef het nou maar toe: die vrachtwagens hoeven helemaal niet in Maastricht te zijn!